มิตรภาพจอมปลอม
มิตรภาพ คือ สวนสวย แสนสำรวย ด้วยพฤกษา
เพื่อนดี มีจรรยา ล้ำเลอค่า ยิ่งกว่าทอง
“มนุษย์” คือคำเรียก ยินสำเหนียก อย่างยกย่อง
ว่าเหนือ สัตว์ทั้งผอง ตามครรลอง ของปัญญา
เพื่อนชั่ว ดุจผีเปรต คอยหาเศษ แห่งตัณหา
ชักชวน สิ่งมายา เชิญเข้ามา พาให้หลง
คนเลว ใจโสโครก อุปโลกน์ ตัวเป็นหงส์
แปดเปื้อน เพื่อนเผ่าพงศ์ น่าสงสาร ผู้พานพบ
คนดี ถูกทำร้าย อย่างมากมาย ไม่รู้จบ
ล้มลุก หลายตลบ กว่าจะพบ กับความจริง
มิตรภาพ อันฉาบฉวย อวดร่ำรวย ด้วยทุกสิ่ง
สรรหา คำอ้างอิง มาเรียงร้อย ถ้อยคารม
เมียน้อย คราบผู้ดี ดูแล้วมี ชั้นสังคม
แต่จิต คิดโสมม ดังอาจม ห่มติดตัว
ใช้ลูก เป็นเครื่องมือ เพื่อยึดยื้อ ดื้อกับผัว
บาปกรรม ไม่เคยกลัว มักเกลือกกลั้ว มั่วกามา
หลอกลวง อยู่เป็นนิตย์ ชอบทำกิจ คิดมิจฉา
โหยหิว แต่เงินตรา ชักนำพา ให้ฉิบหาย
ผู้ใด ได้เป็นเพื่อน ก็เสมือน ถูกซื้อขาย
บางคน ล้มละลาย ฆ่าตัวตาย ชีพวายปราน
เมื่อเห็น เป็นเช่นนี้ ขอจงมี ความกล้าหาญ
เพียรใช้ ปัญญาญาณ เพื่อล้างผลาญ มารผจญ
นี่คือ เหตุแห่งมิตร ทุรจิต อกุศล
ศีลธรรม มิ่งมงคล ช่วยให้พ้น จากผลภัย
ครอบครัว ที่อบอุ่น ถือเป็นคุณ คอยแก้ไข
เกี่ยวก้อย คล้อยกันไป สุขสดใส ไม่เสื่อมคลาย.
พ.ต.อ. เสรี ธีรพงษ์ ผู้แต่ง
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&.