มิตรภาพที่สวยงาม

มิตรภาพที่สวยงาม
ธรรมดา ความรัก ของมนุษย์ คือสูงสุด คุณค่า มหาศาล
เหตุเพราะบุญ หนุนเนื่อง มาเนิ่นนาน จึงพบพาน ผ่านภพ ประสบกัน
การพลัดพราก แยกทาง กลางวิถี คงด้วยมี เคราะห์กรรม กีดขวางกั้น
ยังระลึก นึกถึง เมื่อคืนวัน สายสัมพันธ์ สุขสันต์ นอนฝันดี
อันไมตรี แต่หลัง ครั้งก่อนเก่า เปรียบเหมือนเหล้า รสเลิศ ประเสริฐศรี
ทั้งกลมกล่อม รมย์รื่น ชื่นชีวี สุนทรีย์ ครื้นเครง ดั่งเพลงครู
ใครจะรู้ วันข้างหน้า อนาคต ว่างามงด สวยสด หรือหดหู่
มิตรภาพ วันนี้ ควรเอ็นดู ทะนุถนอม ให้คงอยู่ ตราบเท่านาน
ในอดีต เคยมีเรื่อง รำลึกถึง นึกคำนึง ความสัมพันธ์ ฉันท์สมาน
แต่เวลา คือสายลม ของวันวาน ไม่มีย้อน คืนผ่าน หวนกลับมา
เมื่อยามจาก กันไกล ไปสู่ฝัน สู้ฝ่าฟัน มุ่งมั่น เพื่อวันหน้า
ดุจละคร ชีวิต ลิขิตพา ตามประสา ปุถุชน คนเดินดิน
อยากให้ภาพ ในอดีต นั้นตรึงติด อย่างแนบชิด สนิทแน่น ดังแผ่นหิน
ไม่ลืมเลือน เหมือนฟากฟ้า คู่เมฆินทร์ มิสุดสิ้น ชัวกัลป์ นิรันดร์กาล

พ.ต.อ.นพ.เสรี ธีรพงษ์ ผู้ประพันธ์