เรื่องราวของ “ด.ญ.แสงสว่าง”

ความหวังริบหรี่เพียงน้อยนิด ใช่ว่า จะไม่มีค่าเอาเสียเลย ดุจ แสงสว่าง จากเทียน
เล่มน้อย อาจช่วยนำพาให้เราก้าวล่วงออกจากความมืดมิดของถ้ำคูหา สู่แสงสว่างอันเจิดจ้า
ภายนอกได้
วันนี้ ข้าพเจ้าได้แวะไปที่ห้อง ไอ.ซี.ยู.ทารกแรกเกิด เพราะใจอยากรู้ว่า
\”ทารกน้อยที่ได้ผ่าตัดคลอดเพื่อช่วยชีวิตไว้เมื่อหลายวันก่อน ตอนนี้เป็นยังไงบ้าง รอดชีวิตหรือ
เปล่า\” เพราะมีข่าวแว่วล่วงหน้ามาว่า \”ทำท่าจะรอด เพราะถอดเครื่องช่วยหายใจออกแล้ว
หายใจเองได้ รับนมพอได้ทางสายยาง ขับถ่ายไม่มีปัญหา เพียงแต่ยังต้องอาศัยไออุ่นจากตู้อบอยู่
เท่านั้น\”
เมื่อเดินเข้าไปมองหาทารกน้อยคนนั้น ปรากฏว่า ตอนแรกหาไม่เจอ เพราะทารกที่
มาอาศัยอยู่ใน ไอ.ซี.ยู. ล้วนตัวน้อย ๆ ทั้งนั้น หน้าตาคล้าย ๆ กัน ถ้าไม่พบหน้าทุกวัน เชื่อว่า
จำไม่ได้อย่างแน่นอน
จริง ๆ แล้วที่หาไม่พบ เนื่องจาก จำชื่อและนามสกุลของมารดาทารกไม่ได้ รวมทั้ง
ยังจำวันที่ทารกคลอดไม่ได้อีกด้วย หลังจากซักไซ้ไล่เลียงเดินดูอยู่นานพอสมควร จึงสามารถ
ค้นพบหนูน้อยคนดังกล่าว เนื่องจากมีชื่อข้าพเจ้าเป็นคนผ่าตัด และมีชื่อหมอเด็กที่มารับด้วยเป็น
หลักฐานยืนยัน
ทารกคนนั้น มีป้ายบอกชื่อว่า \”ด.ญ.แสงสว่าง\” ชื่อของเธอช่างไพเราะ เหมาะกับ
ชะตาชีวิตของเธอเสียเหลือเกิน
ภาพที่มองเห็นอยู่ตรงหน้า คือ ทารกตัวเล็กมาก ๆ น้ำหนักไม่น่าจะถึงหนึ่งกิโล มอง
ดูคล้าย \”ลูกลิง\” มากกว่า \”ลูกคน\” ตามตัวมีขนอ่อน ๆ ขึ้นอยู่เต็มไปหมด นอนคุดคู้ตะเกียก
ตะกายงอแงอยู่
เด็กคนนี้ มีประวัติที่น่าศึกษาอยู่มากมาย แม้จะมีอายุเพียงไม่กี่วัน คุณแม่ของน้อง
\”แสงสว่าง\” อายุเพียง 25 ปี ก็มีน้องเป็นท้องที่ 2 แล้ว ท้องแรกคลอดไปเมื่อ 5 ปีก่อน เป็น
ทารกเพศหญิงเช่นกัน น้ำหนักแรกคลอดน้อยแต่แข็งแรงดี
ท้องนี้ มาฝากครรภ์ครั้งแรก เมื่อตั้งครรภ์ได้ 17 สัปดาห์นับจากระดูครั้งสุดท้าย ฝาก
ครรภ์สม่ำเสมอทุก 4 สัปดาห์ ตอนอายุครรภ์ 29 สัปดาห์ พยาบาลห้องฝากครรภ์สังเกตเห็นว่า
อายุครรภ์น่าจะน้อยกว่านี้ พอตรวจดูด้วยคลื่นเสียงความถี่สูง พบว่า อายุครรภ์จริงน่าจะเป็นเพียง
25 สัปดาห์ เท่านั้น
วันที่เกิดเรื่อง เป็นวันจันทร์ คุณแม่ของน้อง \” แสงสว่าง \” เดินทางมาโรงพยาบาล
อย่างฉุกเฉิน ด้วยเหตุที่มีน้ำเดินออกมาจากช่องคลอดตลอดระยะเวลา 10 กว่าชั่วโมง อายุครรภ์
จริง ๆ ของคนไข้ ณ เวลานั้นเท่ากับ 28 สัปดาห์ ซึ่งเป็นอายุครรภ์คาบลูกคาบดอกที่บอกว่า ถ้า
อายุครรภ์เกินกว่า 28 สัปดาห์ เด็กน่าจะมีชีวิตรอด แต่ถ้าอายุครรภ์ต่ำกว่านี้ เด็กมีโอกาสไม่รอด
ชีวิตสูง
ข้าพเจ้าได้รับรายงานเบื้องต้นว่า มีคนไข้ซึ่งมีประวัติดังกล่าว มาด้วยเรื่องน้ำเดิน
และขณะนั้นมีไข้ต่ำ ๆ ตลอดเวลา ตรวจหน้าท้องรู้สึกว่า เด็กตัวเล็กมาก ปากมดลูกยังไม่เปิด
น้ำคร่ำที่ไหลออกมาจากช่องคลอดเริ่มมีกลิ่นไม่สู้จะดี อันหมายถึง น่าจะมีการติดเชื้อเกิดขึ้นภายใน
โพรงมดลูกแล้ว
ภายหลังจากตรวจดูคลื่นเสียงความถี่สูง ข้าพเจ้าได้อธิบายให้คนไข้เข้าใจว่า \”ทารก
มีขนาดเท่ากับอายุครรภ์ 28 สัปดาห์เท่านั้น ภายในโพรงมดลูกขณะนี้ไม่มีน้ำคร่ำอยู่เลย ทารกยัง
มีชีวิตอยู่ แต่ต่อไปคงต้องตายแน่ ๆ ถ้าปล่อยไว้ไม่รีบแก้ไข หนทางรอดชีวิตมีอยู่ทางเดียว คือ
ได้รับการผ่าตัดคลอดเร็วที่สุด ซึ่งโอกาสรอดชีวิต มีอยู่ไม่มากนัก ขึ้นอยู่กับ \” ตัวเด็กเอง \” ว่า
ปอดพัฒนาเพียงพอหรือยัง \” ส่วนในใจของข้าพเจ้าเอง คิดว่า ทารกน้อยคนนี้ มีโอกาสรอดน้อย
มาก ๆ
หนูน้อยคลอดเมื่อเวลา 9.05 น. เป็นทารกเพศหญิง หนัก 920 กรัม ยาว 36
เซนติเมตร คุณหมอเด็กที่มารับคลอด ได้ช่วยชีวิตเบื้องต้นด้วยการใส่ท่อช่วยหายใจและรีบนำส่ง
ไอ.ซี.ยู. จากการประเมินสุขภาพทั่วไปของหนูน้อย \”แสงสว่าง\” คุณหมอเด็กได้ให้
คะแนน คุณสมบัติของทารกแรกเกิด (APGAR) เท่ากับ 1 และ 6 ณ เวลา 1 นาที และ 5 นาที
ตามลำดับ
สำหรับคะแนนคุณสมบัติของทารกแรกคลอด (APGAR) ที่ 5 นาที จะช่วยบอก
\”อนาคตของเด็ก ว่าต่อไปจะเป็นอย่างไร\” จากคะแนนเต็ม 10 ได้ 6 ก็ถือว่า \”ไม่เลว\” แม้
ว่าจะเป็นการบ่งบอกว่า \”ขาดออกซิเจนไปบ้าง\” แต่ถ้าเทียบกับขนาดและอายุครรภ์ของ \”ด.ญ.
แสงสว่าง\” ถือว่า\”ใช้ได้แล้ว\”
ล่วงมา 1 สัปดาห์ หนูน้อยสามารถหายใจได้เอง ขณะนี้เวลาผ่านไปได้หลายวันแล้ว
หนูน้อย \”แสงสว่าง\” ไม่มีปัญหาใด ๆ เลย ยกเว้นแต่ยังให้น้ำเกลืออยู่ นับว่า ดวงชะตาของเธอ
ยังดี
อาจมีคนสงสัยว่า ต่อไป เด็กคนนี้จะโง่หรือไม่ ข้าพเจ้าตอบแทนหมอเด็กได้ว่า \”น่า
จะไม่โง่\” เพราะ…
ข้าพเจ้าเคยเห็น ทารกแรกคลอดหนัก 700 กรัม ได้รับการดูแลอยู่ใน ไอ.ซี.ยู.
อย่างนี้เป็นเวลา 3-4 เดือน พอมาพบอีกที เด็กมีอายุขวบเศษ ไม่มีลักษณะของเด็กปัญญาอ่อนเลย
ทุกวันนี้ การดูแลเด็กใน ไอ.ซี.ยู.ทารกแรกคลอด ก้าวหน้าพัฒนาไปมาก เด็กหลายต่อ
หลายคน มีโอกาสผ่านเข้ามาและผ่านออกไป โดยไม่มีปัญหาเกี่ยวกับสติปัญญาและพัฒนาการ
หวังว่า \”ด.ญ.แสงสว่าง\” คงเป็นตัวอย่างของความหวัง ซึ่งแม้จะน้อยนิด แต่ก็ยัง
มีโอกาสเป็นไปได้
โลกเรานี้ เต็มไปด้วยภยันตรายรอบด้าน เผลอไผลเพียงเสี้ยววินาที อาจจะไม่มีชีวิต
รอดอยู่ หากรู้สึกว่า อนาคตช่างมืดมนเสียเหลือเกิน ลองจุดไฟแห่งความหวังดวงเล็ก ๆ เพื่อเป็น
เชื้อแห่งพลังศรัทธา และเฝ้าประคับประคองอย่าให้ดับ ไม่แน่…เราอาจผ่านพ้นผองภัยได้ตลอด
รอดฝั่งและประสบความสำเร็จ สมดังที่ตั้งใจหวัง ดุจดังเรื่องราวของ \”ด.ญ.แสงสว่าง\”

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
พ.ต.อ.นพ.เสรี ธีรพงษ์ ผู้เขียน