สรรพสัตว์ ใดใด ในโลกนี้ ล้วนแต่มี ความไม่เที่ยง แห่งสังขาร
เกิดแก่ เจ็บกาย วายปราณ เวียนว่าย ชลธาร กาลเวลา
ใครจะถึง ริมฝั่ง ยังที่หมาย ใครจะจม ลับหาย ไปก่อนหน้า
ใครจะดี เด่นดับ ดวงชะตา อย่าไปโทษ ดินฟ้า ว่ากระทำ
อันความดี มีคุณค่า กว่าที่คิด ดลให้จิต ผ่องใส ไม่หมองคล้ำ
ทำความดี เนืองนิจ กิจประจำ จะน้อมนำ ความสุข พ้นทุกข์ภัย
ทำความชั่ว มัวเมา อบายมุข จิตเป็นทุกข์ ทรมาน ดุจผลาญไหม้
ใครรู้ซึ้ง กฎแห่งกรรม อย่างเข้าใจ ก็จะไม่ ตกเป็นเหยื่อ ของมายา
อย่านึกว่า ความตาย อยู่ไกลห่าง แท้ที่จริง อยู่เคียงข้าง ร่างมังสา
ทำกรรมชั่ว ตัวตาย วายชีวา ได้ชื่อว่า เลวกว่าหมา เจ้า"ชาลี"
พ.ต.อ. นพ.เสรี ธีรพงษ์ ผู้แต่ง