มะเร็งแห่งชีวิต
ท่ามกลาง ความวุ่นวาย ในชีวิต ทำให้คิด ว่าโลกนี้ มีใดแน่
ท่ามกลาง ความผันผวน และปรวนแปร สิ่งแน่แท้ “อนิจจัง” ที่ยั่งยืน
ท่ามกลาง ความสับสน อลหม่าน ดุจสายธาร ไหลเชี่ยว ใครกล้าฝืน
วันเวลา ล่วงเลย ไม่กลับคืน วันสดชื่อ ลาลับ ไม่กลับมา
ใครจะมี โอกาส สร้างวันใหม่ ให้สวยใส ไร้ทุกข์ สุขหรรษา
ใครจะช่วย ปลอบโยน ซับน้ำตา ชุบชีวา ให้ฉัน ฝันเป็นจริง
ทุกวันคืน ตื่นหลับ ขวัญผวา ทุกเวลา พะว้าพะวัง ดังผีสิง
เมื่อไรหนอ ฉันจะนอน หลับตานิ่ง ตื่นขึ้นมา ทุกสิ่ง เหมือนวันวาน
ฉันเดินทาง มาไกล จากในฝัน จิตผูกพัน ความสุข สนุกสนาน
คาดไม่ถึง ถูกทำร้าย จนร้าวราญ ทรมาน ทุกข์ยาก จาก “มะเร็ง”
เจ้ามะเร็ง ตัวร้าย ช่างมีฤทธิ์ ซุ่มมิดชิด แฝงร่าง อย่างเหมาะเหม็ง
แอบทำลาย อย่างช้าช้า น่ากลัวเกรง เช่นนักเลง อำมหิต ไร้จิตใจ
ใครต่อใคร ต่างมา ร่วมช่วยเหลือ แผ่จุนเจือ ความรัก ไม่ผลักใส
เร่งกำจัด เจ้าตัวร้าย จนพ่ายไป มอบกลับคืน ชีวิตใหม่ ให้เหมือนเดิม
พ.ต.อ. นพ.เสรี ธีรพงษ์ ผู้แต่ง